I on mi mówi, jak mam żyć! Mówi mi, co robić i jak to robić! To mnie tak wkurzyło. Ostatnio ten Wiktor powiedział, że powinnam
„Przestań płakać! Nigdy niczego ci nie obiecywałem! Nie chcę ciebie ani dziecka!” krzyczał Marek. Odwrócił się i odszedł. Siedziałam na ławce w parku przez długi czas, zastanawiając się nad moim kolejnym krokiem.
Cała moja rodzina zaczęła naciskać, abyśmy sprzedali nasz dom. Znaleźli nawet powody, aby to uzasadnić. Mówili, że jest niezamieszkalny, za daleko od miasta i nie wart zachodu.
I on mi mówi, jak mam żyć! Mówi mi, co robić i jak to robić! To mnie tak wkurzyło. Ostatnio ten Wiktor powiedział, że powinnam
Kiedy mąż mojej siostry ją opuścił, byłam właśnie na progu nowego rozdziału w moim życiu. Pamiętam, jak odwiedziłam mamę, która wpatrywała się bezmyślnie przez okno. „Jan złożył pozew o rozwód. Musimy dopilnować, żeby płacił alimenty, bo inaczej Kasia sobie nie poradzi.” Nie wspomniała ani słowa o moim nadchodzącym ślubie.
Okazuje się, że tylko mąż jest odpowiedzialny za utrzymanie rodziny. Jego pensja jest skromna, więc żyją w biedzie — nie starcza nawet na podstawowe potrzeby.
Trudna sytuacja się rozwinęła. Kamila robiła wszystko, co w jej mocy, aby przetrwać najcięższe chwile. Gdy sytuacja zaczęła się stabilizować, próbowała skupić się na swoim życiu osobistym.
Mieszkaliśmy w domu, który wymagał remontu, ale mieliśmy problemy finansowe i nie mogliśmy sobie na to pozwolić. W wieku dwudziestu lat wyszłam za mąż i opuściłam moje małe miasteczko.
Szukam porady, jak iść dalej po uświadomieniu sobie, że jest za późno na powrót do byłej żony. Czuję się zagubiony w wieku 54 lat, bez pracy i partnerki.
