Gdybyśmy z mężem nie zareagowali, moja teściowa spędziłaby zimę w zamarzniętej szopie. Ostatecznie zerwaliśmy wszelkie kontakty z Janem i Lidią. Oni nadal uważają, że nie zrobili nic złego.
Pamiętam ten dzień, kiedy moja ciotka, siostra mojego ojca, postanowiła przyjąć mojego schorowanego tatę do swojego domu. Słowa, które wtedy padły, były ostre i niezapomniane. Wygłaszała wielkie przemowy, które mogłyby trafić do książki z pamiętnymi cytatami. Moja ciotka nie była szczególnie miła. Obrażała nas na różne sposoby, oskarżając o chęć porzucenia naszego biednego, słabego ojca.
Jan stał na werandzie, jego ręce drżały niekontrolowanie. Właśnie odbył bardzo nieprzyjemną rozmowę ze swoją córką, Emilią. Nalegała, że ojciec musi przenieść się do domu opieki, ponieważ po prostu nie było wystarczająco dużo miejsca dla wszystkich. Dom nie był zbyt duży, miał tylko dwie małe sypialnie. Jan mieszkał w jednej, a Emilia i jej rodzina zajmowali drugą.
Zgadzam się odwiedzać i pomagać w domu, ale wsparcie finansowe nie wchodzi w grę. Niech Marek się wykaże! – wzdycha Ania. Ich ojciec ma 85 lat.
W środku lata moje zdrowie niespodziewanie zaczęło się pogarszać. W wieku 70 lat nie jestem już młody. Moja córka i jej mąż odwiedzili mnie tego dnia. Gdyby nie zauważyli, nie wiem, co by się ze mną stało. Wsadzili mnie do samochodu i zawieźli do miejskiego szpitala. Mój zięć dzwonił do wszystkich swoich znajomych lekarzy po drodze. W szpitalu
Zainwestowaliśmy dużo, sprzedając nasz dom i samochód. Nie było biletów powrotnych. Oczywiście, wszyscy długo zastanawiali się nad miejscem zamieszkania, pracą i szkołą. Ale
