Pewnego wieczoru wracałem z pracy, gdy zauważyłem sąsiada siedzącego na ganku, z łzami spływającymi po twarzy. Średniego wieku mężczyzna wpatrywał się w dal, nie mogąc ukryć swojego smutku. Było jasne, że coś się stało. Podszedłem do niego i zapytałem, czy mogę jakoś pomóc. Odpowiedział: „Nikt mi już nie pomoże, jest za późno…”